کتابایی رو که تو سال ۹۶ خوندم و دوست داشتم [ رشته توییت ]

اسفند ۲۶, ۱۳۹۶


در این رشته‌توییت کتابایی رو که تو سال ۹۶ خوندم و دوست داشتم معرفی می‌کنم، شاید تو خرید شب عید به درد کسی خورد. برای چندمین بار بگم که یکی از وظایف من تو نشر ماهی خوندن همه کتابا قبل چاپه در نتیجه سهم کتابای ماهی بیشتره، گرچه همه کتابای ماهی که خوندم تو این لیست نیستن. #کتاب۹۶

داستان یک شهر (انتشارات معین، ۶۱۲ ص) یک کتاب عالی دیگه از احمد محمود. سال‌های بعد از کودتای ۲۸ مرداده و یه جوون توده‌ای (احتمالا همون خالد همسایه‌ها) بعد از زندان برای سربازی به بندرلنگه تبعید شده. همون استادی در ترسیم فضاهای جنوب، داستان پرکشش، توصیفات زنده و نفس‌گیر.


کودتاهای ایران (ماهی، ۴۳۶) پژوهشی درباره ۴ کودتای ایران معاصر (براندازی مجلس اول، برچیدن مجلس دوم، ۳ اسفند، ۲۸ مرداد) و پیدا کردن مشترکاتی بین اون‌ها. کتابی است معتبر و در عین‌حال خوشخوان که به‌خصوص تصویر خوبی از ایران بعد از مشروطه تا روی کار اومدن رضاخان میده.


ریچارد سوم (نی، ۲۵۶ ص) نیاز به تعریف من نداره. کلاسیکی با ترجمه یکی از بهترین مترجمای امروز ایران (عبدالله کوثری). آقای کوثری مقدمه خوبی هم نوشته که به فهمیدن روابط شخصیت‌ها (که شخصیت‌های واقعی تاریخی هستن) کمک می‌کنه.

مرده‌ها جوان می‌مانند (ماهی، ۷۰۳ ص) درباره جامعه آلمان بین دو جنگ جهانی و این‌که چی شد هیتلر سر کار اومد و کار به جنگ دوباره کشید. نویسنده آلمانیه و رمان رو بلافاصله بعد جنگ نوشته برای همین خیلی جالبه و با تصویر غالب فرانسوی/انگلیسی/امریکایی که از جنگ داریم فرق می‌کنه.


از فرانکلین تا لاله‌زار (ققنوس، ۲۷۲ ص) درباره همایون صنعتی‌زاده که اعجوبه‌ای بود. از راه‌اندازی موسسه فراکلین و کتابای جیبی و چاپخونه افست و کاغذ پارس تو کارنامه‌ش هست تا ساخت خزرشهر و کارخونه خرمای بم و مروارید کیش و گلاب کرمان. هم با خودش مصاحبه کرده هم با اطرافیانش.

گاندی چه می‌گوید؟ (ماهی، ۱۱۲ ص) کتابی مختصر با تاکید بر نظریات گاندی درباره خشونت. به نظرم خوندنش بسیار روشنگره و نشون میده این تصویری که عمدتا از طریق امثال جهانبگلو از خشونت‌پرهیزی گاندی تو ایران ساخته شده چقدر اشتباهه. فرصت کنم مفصل‌تر درباره‌ش می‌نویسم.


گوشه‌نشینان آلتونا (نیلوفر، ۲۸۶ ص) نمایشنامه‌ای از سارتر با ترجمه همیشه عالی ابوالحسن نجفی. به نظر من موضوع اصلیش رابطه آدم‌های عادی (و در این‌جا سرمایه‌داری فرانسوی) با نظام ظالم (در این‌جا آلمان نازی اشغالگر) است.

در زمانه‌ی پنج شاه (ماهی، ۵۸۴ ص) خاطرات حسن ارفع، از ارتشی‌های رده‌بالای پهلوی. کتاب سال ۱۳۴۱ نوشته شده. به‌خصوص درباره مناسبات نظامی دوره رضاشاه و همین‌طور کودتای ۲۸ مرداد روایت‌های جالبی داره. البته نویسنده عاشق رضاشاه و طرفدار کودتاس ولی خاطراتش منبع دست‌اول مهمیه.

پاریس جشن بیکران (کتاب خورشید، ۲۲۳ ص) خاطرات همینگوی از پاریس نیمه اول دهه ۱۹۲۰. روایاتی از زندگی جالب خودش و آدم‌های مشهوری که اون موقع تو پاریس زندگی می‌کردن. فضاش کاملا همون چیزیه که تو فیلم «نیمه‌شب در پاریس» وودی آلن می‌بینیم.


به امید دیدار در آن دنیا (ماهی، ۴۹۸ ص) رمانی پرکشش که پنج سال پیش جایزه گنکور برده. ماجرای چند ارتشی فرانسویه که بعد از جنگ جهانی اول هر کدوم وضع متفاوتی دارن و البته زندگیشون به هم گره خورده. و البته یکیشون شروع می‌کنه به یه کلاهبرداری جالب...


چوب بدستهای ورزیل (نگاه، ۹۵ ص) من خیلی کتابای ساعدی رو نخوندم و گذاشتم تو برنامه. این نمایشنامه‌ش رو تازه خوندم و مطابق انتظار خیلی خوشم اومد. خوندنش هم وقتی نمی‌گیره.


عقاید یک دلقک (ماهی، ۳۰۰ ص) فکر کنم یکی از پرفروش‌ترین کتابای ۲۰ سال اخیر ایران بوده و این ترجمه جدیدش هم نسبت به ترجمه‌های قبلی بهتره. هم به‌خاطر فارسی بهتری که داره و هم به‌خاطر پانوشت‌های خوبی که برای توضیح ارجاع‌های کتاب مقدسی رمان زده. خوندن دوباره‌ش هم خوب بود.


چرخ بی‌آیین (فنجان، ۲۰۱ ص) پژوهشی درباره زندگی عارف قزوینی. به نظر میاد منابع زیادی رو دیده و در مجموع زندگینامه جامعی تهیه کرده. من خیلی عارف رو دوست دارم و این کتاب بهم کمک کرد بهتر بشناسمش.


اعترافات یک قاتل (ماهی، ۱۴۴ ص) یه رمان پرکشش که تو دهه ۱۹۳۰ نوشته شده. یه نفر تو یه کافه تو پاریس ماجرای زندگیش رو برای چند نفر تعریف می‌کنه. ما اول فقط اینو می‌دونیم که بهش میگن قاتل و تا آخر داستان منتظریم بفهمیم بالاخره کیو کشته. به نظرم شبیه داستانای روسی بود.


فکر می‌کنم پس بازی می‌کنم (آمه، ۱۹۹ ص) زندگینامه آندره‌آ پیرلو به قلم خودش. اگر تو این ۲۰سال فوتبال اروپا رو دنبال کردین این کتابو بخونین. مهم نیست از پیرلو خوشتون میاد یا نه (من علاقه ویژه‌ای بهش ندارم). البته اگه ایتالیایی، میلانی یا یووه‌ای باشین بیشتر حال می‌کنین.


داریوش در سایه اسکندر (ماهی، ۶۵۶ ص) نوشته پل بریان، یکی از معتبرترین مورخای دوره هخامنشی و درباره داریوش سوم که به اعتقاد بریان در طول تاریخ زیر سایه اسکندر بوده و درست شناخته نشده. حتی اگه به تاریخ باستان علاقه هم ندارین کتاب نمونه‌ایه از سطح‌بالاترین شکل پژوهش.


یک پرونده‌ی کهنه (آموت، ۳۳۰ ص)
رمان تاریخی درباره قتل محمد مسعود، روزنامه‌نگار مشهور، در زمستان ۱۳۲۶. نمی‌دونم روایت کتاب چقدر از نظر تاریخی مستنده ولی رمان پرکششیه و تصوری هم از وضع سیاسی تهران اون روزا به آدم میده.


همراز (ماهی، ۲۲۴ ص) اگه دنبال رمان خوشخون پرکششین، همراز از بهترین گزینه‌هاس. یه خانم جوون فرانسوی نوشته و چند سال پیش دراومده. یه رمان عاشقانه است و در عین حال معمایی که تا آخرش چند بار آدمو غافلگیر می‌کنه. از اون کتاباس که میشه تو یه نشست خوندش.


آقای نویسنده و همکارش (ماهی، ۱۳۶ ص) یه نمایشنامه درباره رابطه بولگاکوف و استالین، درباره رابطه روشنفکر و دیکتاتور. آبتین گلکار تو مراسم یادبود نازنین دیهیمی گفت هر کس بولگاکوف رو دوست داره یا می‌خواد بهتر بشناسدش حتما باید این کتاب رو بخونه.



نویسنده رشته توییت



You Might Also Like

0 comments

Popular Posts

Like us on Facebook

Flickr Images

Subscribe