نیویورکر مقاله خیلی جالبی داره درمورد یک صنعت جدید در ژاپن. شرکت‌هایی که اعضای خانواده اجاره میدن.
مجموعه توییت
افراد نیازمند میتوانند درخواست بدهند تا با همسر، دختر یا نوه اجاره‌ای‌شان برای ساعاتی از شبانه روز وقت بگذرانند‌.

در یک مورد مردی که همسرش فوت شده و دختر جوانش پس از مشاجره ترکش کرده بعد از اینکه با همسر و دختر اجاره‌ای خود آشنا میشود، نهایتا بوسیله دختر اجاره‌ای‌اش متقاعد میشود که به دختر واقعیش زنگ بزند و از او دلجویی کند. یک شب که به خانه برمی‌گردد متوجه میشود دخترش در خانه بوده

 و ابراز امیدواری میکند که روابطشان مثل قبل شود و بتواند مثل قبل با دخترش زندگی کند.
یوییچی ایشی موسس شرکت «رمانسِ خانوادگی» میگوید هدف او و همکارانش این است که مشتریانشان از وجود اعضای اجاره‌ای بی‌نیاز شوند.
شعار آنها: «لذتی بیش از آنچه که در زندگی واقعی دارید» است.

ایشی موسس شرکت از سال 2009 برای صد نفر نقش همسر را بازی کرده و حتی در بعضی مواقع به طور همزمان در ده خانواده کار میکرده. بعدها چون بودن در هر خانواده را بار سنگینی بر دوش افراد میداند بودن در بیش از پنج خانواده را برای کارکنانش ممنوع میکند.

به گفته ایشی یکی از مشکلات کار آنها وابستگی به مشتری است. زنانی که همسر اجاره میکنند در سی تا چهل درصد موارد تقاضای ازدواج میکنند. اما مشتریان مرد، بدلیل رعایت مسائل امنیتی، فرصت وابسته شدن پیدا نمیکنند چون زنان اجاره ای به ندرت مردان را در خانه ملاقات میکنند.

به طور کلی همسران و پارتنرهای اجاره‌ای نمیتوانند با مشتری تنها باشند و تماس فیزیکی آنها نباید از نگه داشتن دست‌ها فراتر رود.
خلاص شدن از وابستگی ها در مادران مجرد دشوار تر است زیرا نمیتوان به این سادگی ها آنها را دلسرد کرد و به آنها جواب رد داد.
در این موارد شرکت سعی میکند فاصله ملاقات ها با مشتریان را افزایش دهد (تا سه ماه یک بار). در مواردی که مشتری بیش از حد اصرار می ورزد شرکت مجبور به اتمام رابطه میشود.

در یکی از موارد زنی به مدت هفت سال همسر اجاره ای مردی میشود که زن واقعیش اضافه وزن پیدا کرده و مرد به جای زن واقعیش همراه با زن اجاره ای و دوستانش بیرون میرود.همین زن در نقشی دیگر جایگزین مادرانی میشود که اضافه وزن دارند زیرا بچه‌های چنین مادرانی در مدرسه مورد آزار قرار میگیرند

موسسان دوتا از چنین شرکت‌هایی در مصاحبه خود ماجراهای زیادی برای تعریف کردن دارند: مهماندار کاباره ای که مردی را برای پیشنهاد دادن به او اجاره میکند، زنی نابینا که دوستی را برای تشخیص مردان خوش قیافه در یک مراسم رقص مجردها استخدام میکند،

زن بارداری که مادری اجاره میکند تا دوست پسرش را متقاعد کند تا قدردان بچه‌اش باشد، و مرد جوانی که پدری را برای آشتی دادن والدین معشوقه باردارش اجاره میکند.

مقاله بسیار جالبیه. خودم هنوز فرصت نکردم کامل بخونمش. میتونید متن کامل رو از اینجا بخونید :