شاید اگه از خیلی ماها در مورد میزان جنگ در جهان سوال بشه،اوضاع رو به وخیم ترین شکل توصیف کنیم.اما حقیقت اینه به دلیلی اینکه ما در بطن ناآرام ترین منطقه جهان هسیم ، ناخود آگاه ذهنمون وخامت رو به باقی نقاط تعمیم میده.بیاید با هم ی دید ماکرو داشته باشیم.

تا کمتر از 100 سال پیش،صلح و آرامش به شرایط بعد ی جنگ تمام عیار گفته می شد. روابط بین المللی دقیقا بر اساس قانون جنگل پیش میرفت. برای مثال فرانسه و آلمان در 1913 در صلح بودن ولی هرکسی میدونست این احتمال وجود داره که یک سال بعد این دوکشور پا روی گلوی همدیگه بزارن.

در خلال نیمه دوم قرم 20 قانون جنگل حاکم،به سمت شکسته شدن پیش رفت.هرچند خیلی از جاها هنوز جنگ وجود داشت اما برای داشتن ی دیدکلی جالبه بدونید تو عصر کشاورزی 15 درصد از مرگ ها ناشی از جنگ بود،درقرن 20 این عدد به 5 کاهش پیدا کرد.درحال حاضر جنگ باعث تنها 1 درصد از مرگ و میرها میشه

56 میلیون انسان تو سال 2012 به دیدار حق شتافتن،ازین تعداد 500 هزارنفر به دلیل خشونت انسانی مردند، 800 هزار خودکشی داشتیم،دیابت 1/5 میلیون جسد روی دستمون گذاشت ، در حالی که فقط 120 هزارنفر بر اثر جنگ کشته شدن. آمار شوکه کننده ست. می بینید؟ هنوز هم شکر از باروت خطرناک تره.

برای اولین بار تو تاریخ ما شاهد این هسیم که دولت ها، شرکت ها و افراد به سادگی آینده نزدیک خودشون رو میتونن تصور کنن.اگه خارج از خاورمیانه در حال زندگی هستید، در نظر گرفتن احتمال جنگ برای تصمیم گیری، اخرین چیزیه که باید بهش فکر کنید.

با دست یابی بشر به سلاح هسته ای،جنگ در این سطح دقیقا حکم دیوانگی و خودکشی دست جمعی رو داره.سلاح هسته ای تبدیل به سنگی شده برای نزدن و به همین دلیل ملت ها رو مجبور میکنه برای کشمشکش ها به به جای یورش،به دنبال راه های جایگزین و مسالمت امیز باشن.

تو لیست انگیزه های شروع جنگ،همیشه"انگیزه اقتصادی" پرچم داربود.اما اقتصاد تغییر شکل داده،ازفرم material-base به knowledge-base تبدیل شده.قبلا منابع ثروت طلا،نفت و.. بودند،اما الان منبع ثروت دانشه.بنابراین جنگ تو مناطقی مثل خاورمیانه که نوع قدیمی منابع ثروت رودارندهنوز سودده ست

تو 1998 تصاحب معادن Coltan کشور کنگو،توسط کشور همسایه ش روآندا عمل معقولی محسوب میشد.خصوصا در شرایطی که شرکت های ساخت گوشی،لپتاب و ... به شدت خواهان این ماده معدنی بودن.کنگو 80 درصد از ذخایر coltan رو در اختیار داشت و روآندا ازین تجاوز سالیانه 240 میلیون دلار داشت به جیب میزد

همزمان،برای چین هیچ دلیل منطقی ای برای حمله به کالیفرنیا و غارت سلیکون از silicon valley وجود نداشت.اگه چنین حمله ای صورت می گرفت،به هیچ معدنی از سیلیکن دست پیدا نمیکردن.در عوض سود روزانه حاصل همکاری (نه جنگ) چین با شرکت های این منطقه به اندازه فروش یک سال coltan غصبی بود :))

امروزه ،بدون اینکه متوجه بشیم مفهوم صلح دچار تکامل شده. پیشتر به فاصله بین دو جنگ، صلح می گفتیم. الان صلح به معنی عدم احتمال وقوع جنگه.تو سال 2016 وقتی میگیم فرانسه و آلمان در صلح اند،یعنی در حال حاضر، هیچ شرایط معقولی رو نمیشه تصور کرد که تا اخر سال جنگی بینشون شروع بشه.

الان وقتی اعضای دولت برزیل گرد هم میان تا بودجه سال آینده رو ببندن،حتی تصورشم خنده داره که یهو وزیردفاع با صدای بلند داد بزنه : " صبر کنید!! اگه اروگوئه به ما حمله کنه چی؟ " فهمیدن این واقعیت سخت نیس که اروگوئه برای شروع چنین جنگ حداقل 5 میلیارد دلار نیاز داره.

البته نباید به اشتباه بیفتید چون هیچ چیز رو نمیشه گارانتی کرد.پیشرفت در تکنولوژی، انواع جدیدی از جنگ رو به ما گوش زد میکنه. امریکا تو 2003 به عراق حمله کرد.این فاجعه ای برای بغداد و موصل محسوب میشد اما حتی یک بمب هم روی شیکاگو یا لس انجلس فرود نیومد.

اما الان جنگ با لباسی جدید ممکنه به پیشواز ما بیاد.بختکی مثل کره شمالی میتونه با استفاده از logic bomb برق تگزاس رو قطع کنه،کنترل سدهای کالیفرنیا رو به دست بگیره و ... تصور خرابی های چنین "از کاراندازی هایی" از تصور من و شما خارجه.

تو 70 سال اخیر نه تنها بشر قانون جنگل رو ملغی کرده بلکه قانون آنتوان چخوف روهم زیر سوال برده. چخوف میگفت اگه تو یک بازی، ری اکشن اول بیرون اوردن تفنگ توسط ی طرف قضیه باشه،ری اکشن سوم در این بازی ناچارا شلیک با همون تفنگه.

پادشاهان وقتی به سلاح جدیدی دست پیدا می کردن،دیر یا زود قطعا ازین سلاح استفاده می کردن.از 1945 بشر یاد گرفت جلوی این عطش مقاومت بکنه.بیشتر سلاح هایی که در طول جنگ سرد ساخته شدن هیچ وقت مورد استفاده قرار نگرفتن.همین الان تو دنیای زندگی می کنیم که پر از بمب های دست نخورده ست.

اما تروریسم چی؟حتی اگه همه دولتها از خر شیطون بیان پایین،گروهک های تروریستی هیچ ترسی در مورد استفاده از سلاح های کشتارجمعی ندارن.تروریسم ساخته اوناییه که به قدرت واقعی دسترسی ندارن.با این حال همین الانشم تروریسم قدرت مقابله با ی ارتش،تصرف ی کشور و نابودی کامل یک شهرو نداره

ی آمار برگ ریزون دیگه !!! تو سال 2010 ، 3 میلیون نفر بر اثر چاقی و بیماری های مرتبط دار فانی رو وداع گفتن، در حالی که تعداد افرادی که به واسطه تروریسم کشته شدند، 7697 نفر بود.برای بیشتر اروپایی ها و امریکایی ها "کوکاکولا" از "القائده" کشنده تر بوده.

هرچند جنگ،قحطی و بیماری بزرگترین دشمنان بشر بوده و هستند،ولی در حال حاضر، از اون حالت غیر قابل کنترل به فرم کنترل شدنی تبدیل شدند. الان دیگه نمیشه وجود چنین مصیبت هایی برای بشر رو به سرنوشت،خدا و .. ربط داد. اگه هستند به این دلیله که در کنترلشون کم کار کردیم.

بحث های بالا بخش خیلی کوچکی از کتاب Homo deus به قلم یوال نوح هراری بود. این کتاب هنوز به فارسی ترجمه نشده. هدف انتقال اون دید ماکروی موجود در این کتاب بود و ی انگیزه ای برای خوندنش . نظر بدید بینم با مجموعه توییت های تیکه پاره از چنین کتاب هایی موافق هستید؟

نویسنده رشته توییت

Mosi‏ @Gilee_mard

شاید اگه از خیلی ماها در مورد میزان جنگ در جهان سوال بشه،اوضاع رو به وخیم ترین شکل توصیف کنیم.اما حقیقت اینه به دلیلی اینکه ما در بطن ناآرام ترین منطقه جهان هسیم ، ناخود آگاه ذهنمون وخامت رو به باقی نقاط تعمیم میده.بیاید با هم ی دید ماکرو داشته باشیم.#مجموعه_توییت pic.twitter.com/KaAmEMx3mq

— Mosi (@Gilee_mard) ۶ فروردین ۱۳۹۷ ه‍.ش.